Multipl Skleroz
Multipl Skleroz (MS) beyin ve / veya omurilikde inflamasyon odakları ile seyreden bir hastalıktır.
MS nedenleri
MS otoimmün bir hastalıktır. Bağışıklık sisteminin hücreleri normalde bakterilere, virüslere karşı vücüdü korumak için saldırırlarken bu hastalık sürecinde dışardan gelen zararlı organizmalar yerine vucudun sinir sistemine karşı atağa geçerler ve hastanın kendi kendine zarar vermesine neden olurlar.
Miyelin kılıfı ile sarılı olan sinir liflerinin sağladığı elektriksel ileti bu yangısal (inflamasyon) sürece bağlı olarak harabiyete uğrar ve hastanın yakınmaları ortaya çıkar.Yangısal süreç ortadan kalkınca miyelin kılıf iyileşir ve sinir lifleri tekrar çalışmaya başlar. Bununla beraber yangısal süreç tekrarladıkça sinir liflerinde kalıcı hasara neden olan skar (skleroz) dokusuna neden olur. Skar cildin kesilmesiyle oluşan yara izi gibi değerlendirilebilir.
MS seyir
Hastalık başladıktan sonra dört şekilde ilerleyebilir. İyileşen-tekrarlayan tip, sekonder ilerleyici tip, primer ilerleyici tip, iyi huylu tip olarak farklı seyirler gösterebilir.
MS kimlerde görülür?
MS herhangi bir yaşda görülmekle beraber çocuklarda nadir görülür. Sıklıkla 30 yaş civarında ortaya çıkar. Dünyada genç yetişkinlerde sakatlığa neden olan en sık görülen hastalıktır. Kadınlarda iki kat daha fazla görülür.
MS değişik yakınmalara neden olabilir. Görsel problemler en sık görülen yakınmalardır. Dört MS hastasınının birinde, ilk sorun görme bozukluğu ile başlar. Hastalarda görme bulanıklığı ile beraber gözde ağrı olur. Bulanık görmeye çift göreme eklenebilir. Kas spazmları, kaslarda sertlik, titremeler görülebilir. Ekstremitelerde kas ve eklemlerde ağrılar olabilir. Ms hastalarında aşırı yorgunluk veya halsizlik sık görülen yakınmaların başında gelir. MS hastalarında duygusal sorunlar, depresyon ve kaygı bozukluğu da sık görülür. MS hastalarında sebepsiz ağlama ve gülme atakları olabilir.
MS hastalarında ayrıca ciltte karıncalanma veya uyuşma ilk nüksde sıklıkla karşımıza çıkar. Atakalr sırasında kas güçsüzlüğü veya felçler olur. Hastanın hareket kabiliyetini kısıtlar.